To år etter den store skrubbejakta vart den siste bjørnen i Strand drepen. Han sette livet til i sjølvskotet på Svines. Det var truleg i Svinesmarkene han heldt seg lengst. På Svines hadde dei i 1803 ei sjelden bryllaupsoppleving. 2. pinsedag vart Tore Svines vigd med Inga Gøysa i Høle kyrkja. Då brudefylgje etter denne høgtida var komne heim til Svines og sat ved middagsbordet, høyrde dei eit skot oppe frå lia. Dei skyna straks kva som var hendt. Det var bjørnen som hadde gått i sjølvskotet.
Det vart slutt med bordskikken. Alle sprang frå bordet, tok staurar og stokkar og sprang mot skogen. Kvinnene var også huga vera med, men dette fekk dei ikkje lov til. Dersom bjørnen var skadeskutt, kunne han vera livsfarleg. Bjørnen var daud. Dei batt føtene saman, stakk ein lang staur imellom og bar han i eit jublande tog ned til bryllaupsgarden. Så kunne fylgjet setja seg til bryllaupsbordet att.
Den best kjende bjørnesoga me har i Strand er truleg ei frå Ugelid. Ei jente skulle ein kveld gå frå Tau opp til Ugelid. Oppe i lia kom ein bjørn over henne, slo henne i svime, men utan å skadå henne meir. Det låg mykje ris kringom etter skoghogst. Bjørnen tok til å bera ris og breia over henne. Nett då kom to mann framom på vegen frå Amdal. Dei jaga bjørnen bort og berga jenta heim til Ugelid.